Γνωριμία: Alfa Romeo Junior Speciale

Αν υπάρχει κάτι που ξέρει να κάνει καλά η Alfa Romeo είναι να διχάσει την πιστή της πελατεία κάθε φορά που λανσάρει κάτι καινούργιο. Οι παλιοί το θυμούνται με την Sud, οι κάπως νεότεροι το ζήσαμε με την 155, που τελευταία αρχίζει να ανακτά τη θέση της στην ιστορία, και τελευταία με την νέα μικρή Alfa Romeo Junior (Milano την θέλανε αλλά ας όψεται η Meloni και τα σκαλώματα της…).
Για να μην σας κρατάμε σε αγωνία ας αρχίσουμε λοιπόν δείχνοντας με όλα τα δάχτυλα των δυο χεριών και με φωτισμένες πινακίδες τον ελέφαντα στο δωμάτιο:

ΝΑΙ, βασίζεται στο Peugeot 2008 με το οποίο μοιράζεται την αρχιτεκτονική και τον κινητήρα PureTech, εντάξει?
Και τώρα που το βγάλαμε από το σύστημα μας ας πάμε παρακάτω….

Το έργο των Ιταλών μηχανικών δεν ήταν εύκολο, έπρεπε σε σύντομο χρονικό διάστημα να προσαρμόσουν ένα αυτοκίνητο εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας από την δική τους, όσο δυνατόν πιο κοντά στα γούστα των εν δυνάμει πελατών της Alfa. Οι οικονομίες κλίμακας και οι περιορισμοί από την διοίκηση Stellantis δεν επέτρεψαν ριζικές αλλαγές, και αυτός είναι ο λόγος  που δεν βρήκε τη θέση του κάτω από το καπό ο FireFly, όπως στην περίπτωση της Tonale.

Τι έμενε λοιπόν να γίνει? Αισθητική διαφοροποίηση και στόχευση στην οδική συμπεριφορά και την αίσθηση που περιμένει κανείς από μια Alfa στο δρόμο.

Και εάν για το το πρώτο μέρος τις εντυπώσεις μας τις γράψαμε με την ευκαιρία της πρώτης παρουσίασης στην Ελλάδα της νεάνιδος στην έκθεση Auto Athina 2024 για το δεύτερο, και πιο ουσιώδες μέρος έπρεπε να περιμένουμε λίγο καιρό μέχρι να την γνωρίσουμε από πρώτο χέρι χάρης στην ευγενική παραχώρηση μιας Junior Speciale από την Spicar Group Γλυφάδας, της εξαιρετικής αντιπροσωπείας με τον πιο Alfista πωλητή της Ελλάδος!

Alfa Romeo Junior Speciale

Το ραντεβού ορίστηκε για το βροχερό Σάββατο 30/11 και η Junior που με περίμενε ήταν ταιριαστή με το mood της ημέρας. Σε ένα όμορφο γκρι χρώμα και μαύρη οροφή και μαύρες ζάντες έδεσε τέλεια με το υπόβαθρο του συννεφιασμένου ουρανού και του αφηνιασμένου πελάγους.

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΣ

Το ταμπλό της Junior Speciale

Η πρώτη εντύπωση αφορά το μέγεθος της, η Junior είναι μικρή και είναι προφανές πως έρχεται να αντικαταστήσει ουσιαστικά την Mito. Το κάθισμα έχει άνετη πλάτη (η συγκεκριμένη με το πακέτο Tech διέθετε ηλεκτρικό και θερμαινόμενο κάθισμα με μασάζ για τον οδηγό) αλλά το έδρανο του, περιορισμένο από τον χώρο μεταξύ πόρτας και μεσαίας κονσόλας, είναι λίγο στενό για κάποιον μεγαλόσωμο σαν τον γράφοντα.

Στη μέση της κονσόλας βρίσκεται η μεγάλη οθόνη αφής, που ΕΥΤΥΧΩΣ δεν είναι σαν κολλημένη ταμπλέτα, έχει κλίση προς τον οδηγό και διαθέτει την, απαραίτητη για την σημερινή γενιά, διασύνδεση με το κινητό μέσω του Android Auto που είναι γρήγορη και εύκολη ενώ η αναπαραγωγή μουσικής μέσω Spotify η Youtube είναι υψηλής πιστότητας.

Δεν υπάρχει κλασικός πίνακας οργάνων αλλά μια οθόνη πλήρης πληροφοριών

Ο πίνακας οργάνων, βασικά η οθόνη του, είναι πλήρης πληροφοριών και αλλάζει εμφάνιση ανάλογα με την ρύθμιση του DNA, αλλά μου έλειψε η επιλογή γραφικών, όπως έχουν οι μεγαλύτερες αδελφές της, με αναφορά σε κάποιο κλασικό καντράν, πχ της Sud η τουλάχιστον δεν την βρήκα στον, ομολογουμένως λίγο, χρόνο που αφιέρωσα στα …τζιτζιλιμάντζαλα πριν ξεκινήσω για τις στροφές της “Αθηναϊκής Ριβιέρας“.

Αυτό που έρχεται από τα μακρινά ράφια της Stellantis, πέρα από τις  Άλπεις, και όχι από αυτά της Alfa είναι το τιμόνι με τα πλαστικά πλήκτρα αλλαγής ταχυτήτων, που είναι απογοητευτικά σε σχέση με τα paddles των Tonale και Giulia/Stelvio, οπότε να κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να έχουν στην λίστα υποχρεώσεων για το face lift σε λίγα χρόνια.

Αεραγωγός σε σχήμα τετράφυλλο και με το σήμα της Alfa Romeo

Το ταμπλό είναι καλά συναρμολογημένο, όμως το σκληρό πλαστικό στο επάνω μέρος υπολείπεται σε σχέση με αυτό που θα περίμενε κανείς, αλλά το συνολικό σχέδιο και η υφασμάτινη φάσα στο κάτω μέρος αναπληρώνουν την αίσθηση και εν τέλει προσδίδουν τον ξεχωριστό αέρα που χρειάζεται μια premium πρόταση της κατηγορίας.
Πολύ όμορφοι οι αεραγωγοί με το biscione στο κέντρο, όπως και το ανάγλυφο σήμα της Alfa Romeo στον κεντρικό αεραγωγό, στο επάνω μέρος του ταμπλό, φάουλ οι εντελώς πλαστικές επενδύσεις στις πίσω πόρτες και η πολύ μικρή επιφάνεια της υφασμάτινης επένδυσης στις μπροστινές.

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Εν αναμονής μια πλήρους δοκιμής, χώρισα την διαδρομή σε δύο μέρη: Χαλαρή βόλτα ως το Καβούρι για φωτογράφιση και έπειτα γρήγορη, όσο το επιτρέπει η κίνηση και ο Κ.Ο.Κ., διαδρομή ως την Ανάβυσσο.
Πατάς το μεγάλο στρογγυλό κουμπί εκκίνησης και η Junior ενεργοποιείται εντελώς αθόρυβα, κυριολεκτικά ο ήχος εκκίνησης του κινητήρα είναι σχεδόν μηδαμινός και ακόμα και στη πλήρη επιτάχυνση δεν γίνεται αισθητός, τουλάχιστον όχι τόσο θα θέλαμε εμείς οι boomers, όμως δεν θα ενοχλεί τους νεαρούς επιβάτες την ώρα που θα χαζεύουν TikTok.

Πίσω το σχέδιο των φώτων θέλει να θυμίσει την αεροτομή των Sud Ti

Στην πρώτη βόλτα η Junior χρησιμοποιήθηκε όπως ακριβώς θα περάσει το 99% της ζωής της, δηλαδή με το κιβώτιο στην πλήρως αυτόματη λειτουργία και το DNA στην προεπιλεγμένη επιλογή Ν, αφού ξεπέρασα την απογοήτευση πως δεν υπάρχει το γνωστό manettino αλλά ένα απρόσωπο κουμπάκι με δύο βελάκια για την επιλογή των ρυθμίσεων. Επίσης λείπουν τα γνωστά paddles και τα πλήκτρα επιλογής για το κιβώτιο ταχυτήτων θα μπορούσαν να είναι πιο προσεγμένα.
Με ήρεμες κινήσεις και απαλή χρήση του γκαζιού σε διαδρομές εντός πόλης η αλήθεια είναι πως, αναμενόμενα, δύσκολα θα καταλάβει κανείς έντονες διαφορές σε σχέση με τις όποιες προτάσεις του ανταγωνισμού, ακόμα και με τα ξαδέλφια 2008 και Mokka, και τελικά το συμπέρασμα είναι πως όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο σχεδιασμό, στο στυλ και τη συμπάθεια που δείχνει κάποιος στην μία η στην άλλη μάρκα.

Γενικά πρόκειται για ένα αυτοκίνητο πολύ βολικό και άνετο για τις καθημερινές αστικές μετακινήσεις. Θα το εκτιμήσει η σύζυγος αλλά θα ξενερώσει λίγο τον μπαμπά που έμαθε με 156.

ΝΑΙ ΟΚ, ΑΛΛΑ ΣΤΡΙΒΕΙ?

Αφού ο Φώτης έδωσε το ok πως πήρε τις λήψεις που ήθελε, είπα να πιέσω λίγο παραπάνω την Junior και να διαπιστώσω αν όντως οι μηχανικοί στο Balocco έκαναν δουλίτσα η πήγαιναν για Spritz στο roof bar του Μουσείου στο Arese. Manet…. κουμπάκι στο D, επιλογή M στο κιβώτιο και βουρ για τις πρώτες στροφές!

Η πιο όμορφη γωνία της Alfa Romeo Junior

Διαπίστωση πρώτη: η Junior πηγαίνει μια χαρά. Δεν το καταλαβαίνεις από την αίσθηση αλλά το διαπιστώνεις από το κοντέρ. Μέχρι τα 150 χλμ/ώρα επιταχύνει πολύ ικανοποιητικά και, με κατεβασμένο παράθυρο, μπορεί μεν να απουσιάζει ο ήχος του θερμικού κινητήρα, μιας και ο PureTech παραμένει ήσυχος ακόμα και όταν πιέζεται, αλλά τουλάχιστον είναι πολύ ευχάριστη νότα ο ήχος του υβριδικού συστήματος που γυρνάει και δίνει στον οδηγό την εντύπωση πως “υπάρχει κάτι που σπρώχνει”.
Ως εδώ όμως οι Ιταλοί είχαν λίγα πράγματα να κάνουν. Εκεί όπου δούλεψαν πολύ, και φαίνεται από τη πρώτη καμπή, είναι στο στήσιμο και στην συνολική αίσθηση οδήγησης που προσφέρει.

Το τιμόνι είναι όσο άμεσο και πληροφοριακό. Μπορεί να είναι ένα ακόμα ηλεκτρικό σύστημα διεύθυνσης, μπορεί στο e-per να έχει ίδιους κωδικούς ανταλλακτικών με άλλων αυτοκινήτων της Stellantis αλλά χάρη στις ρυθμίσεις της γεωμετρίας της ανάρτησης και του λογισμικού λειτουργίας του απέχει από του 208/2008, και η ανάρτηση είναι αρκούντως  σφιχτή, χωρίς να κοπανάει.
Στην διαδρομή προς Ανάβυσσο, με την νέα άσφαλτο, το αυτοκίνητο δεν δείχνει αποκομμένο και γίνεται ένα με το δρόμο, στρίβει πειστικά και μπορεί να κουβαλήσει στην είσοδο της στροφής πολλά χλμ/ώρα δημιουργώντας αυτοπεποίθηση στον οδηγό, που δεν θα δυσκολευτεί να διασκεδάσει, φέρνοντας την Junior σε συμπεριφορά τέντυ μπόυ, αφού τα ηλεκτρονικά είναι λιγότερο επεμβατικά σε σχέση με τα αδελφά μοντέλα.
Στο “άσε” του γκαζιού στην κορυφή της στροφής φαίνεται πως το αμάξωμα έχει την τάση να κλείσει την διαδρομή ανοίγοντας την τροχιά στο πίσω μέρος, όπως μας συνήθισαν οι καλές προσθιοκίνητες Alfa του παρελθόντος και, για όσο μπόρεσα να καταλάβω στη σύντομη διαδρομή, δεν θα απογοητεύσει τον παλιό κάτοχο 147. Τουλάχιστον σε καλή άσφαλτο, χωρίς εγκάρσιες ανωμαλίες, όπου η έλλειψη μιας περίτεχνης πίσω ανάρτησης ενδεχομένως να φανεί.
Αλλά είπαμε, θα κρίνουμε ορθά έπειτα από μεγάλη δοκιμή, και όχι με μια βόλτα.

Νέα σχεδιαστική γραμμή για την Alfa Romeo

Το κιβώτιο ταχυτήτων στο Manual και Dynamic κάνει τις αλλαγές πιο έντονες, αλλά εξακολουθούν να είναι ομαλές, όμως στον κόφτη αλλάζει μόνο του σχέση και σου τραβάει την μπουκιά από το στόμα. Η αλλαγή γίνεται βέβαια αρκετά ψηλά οπότε θεωρώ πως, με λίγη συνήθεια παραπάνω, θα βρει ο οδηγός τον τρόπο να το ξεγελάει και να το κουμαντάρει όπως θέλει.

Τα φρένα είναι πολύ ικανοποιητικά αλλά θα ήθελα ένα πιο έντονο δάγκωμα, κάτι που έχει εξαφανιστεί όμως από τα σύγχρονα υβριδικά αυτοκίνητα, προφανώς λόγο των συστημάτων ανάκτησης ενέργειας.

Η Junior επέστρεψε στην πολυτελή έκθεση της Spicar Γλυφάδας λίγο πριν πέσουν οι πρώτες σταγόνες βροχής και μείναμε με την υπόσχεση μιας πληρέστερης επαφής σύντομα.

Η πρώτη εντύπωση είναι πως πρόκειται σίγουρα για ένα αυτοκίνητο διαφορετικό από αυτό που περίμενα διαβάζοντας τον πίνακα των τεχνικών χαρακτηριστικών.
Είναι βέβαιο πως, αν με κάποιο τρόπο είχε μείνει κρυφή η συσχέτιση του με το Peugeot 2008, δύσκολα θα το ανακάλυπτε κανείς, αν δεν παρατηρούσε κάποια ίδια εξαρτήματα στο σαλόνι του.
Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική και η Junior φέρει το βάρος της απόδειξης της προσωπικότητας της, κάτι που στους εκτός Alfisti πελάτες πιθανότατα να μην ενδιαφέρει καθόλου, αλλά εντός της οικογενείας των ιταλόφιλων μπορεί να αναδειχτεί μονάχα με μια βόλτα σε στριφτερή διαδρομή, χωρίς παρωπίδες και έχοντας επίγνωση της σημερινής πραγματικότητας στην αυτοκινητιστική σκηνή.
θα τα ξαναπούμε!

Νίκος Κουμπής

Photo Credit: Fotis V. Nakos Photography