Alfa 33: Από το Milano στο Dakar….

Την εποχή που οι λέξεις αλλάζουν νόημα σύμφωνα με τις επιταγές του ταχύτατα κινούμενου κόσμου του διαδικτύου, τις μέρες που η επιρροή μέσω ανούσιων βίντεο γίνεται επάγγελμα και η περιπέτεια αρχίζει με συμμετοχή στο survivor και τελειώνει με θέαση trailer του Bear Grills σε συνδρομητικό κανάλι εξακολουθεί να διοργανώνεται μία φορά το χρόνο το Dakar Rally, αν και ευνουχισμένο σε σχέση με το παλιό, το ορθόδοξο που εκκινούσε από το Παρίσι.

Μερικές εκατοντάδες αυτοκίνητα, λέμε τώρα, και τζιπ με θηριώδης τροχούς, φορτηγά ύψους διώροφης κατοικίας με εκτόπισμα τανκς και ήρωες αναβάτες με εκτός δρόμου μοτοσικλέτες τρέχουν κυριολεκτικά  ενάντια στο θάνατο, πηδώντας πάνω από αμμόλοφους και διασχίζοντας την έρημο, το κομμάτι γης που δεν θέλει τίποτε άλλο από το να σκοτώσει όσους τολμούν να τα βάλουν μαζί της.

Από το 1977, όταν και το εμπνεύστηκε και διοργάνωσε για πρώτη φορά o Thierry Sabine, ο άθλος των ανθρώπων και μηχανών ενάντια στη φύση συνεπήρε του φίλους της περιπέτειας και του μηχανοκίνητου αθλητισμού και απέκτησε τις διαστάσεις θρύλου με αποτέλεσμα να προσελκύσει όλο και περισσότερους κατασκευαστές, που ήθελαν να διαφημίσουν την αντοχή των αυτοκινήτων τους.

Ένας εξ αυτών ήταν και η Alfa Romeo. Και γιατί να μην ήταν άλλωστε? εκείνα τα χρόνια συμμετείχε με εργοστασιακές ομάδες στην F1, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally και στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Τουρισμού με την GTV6 και την 75, ετοίμαζε και συμμετοχή στο Gr. C για το Πρωτάθλημα Αντοχής και έβαζε μπρος την 75 IMSA για το αντίστοιχο Αμερικανικό Πρωτάθλημα. Γιατί να μην συμμετάσχει και στο Rally Paris-Dakar? άλλωστε κόντευε ήδη να χρεοκοπήσει, ας έφευγε ηρωικά….

Εκείνο τον καιρό μόλις είχε λανσαριστεί στην αγορά η 33 Sportwagon 1.5 4×4 και η απήχηση ήταν ήδη αρκετά καλή. Με το λίγο υψηλότερο αμάξωμα της μπορούσε να μεταφέρει μια Ευρωπαϊκή οικογένεια στο χιονοδρομικό για να περάσει το ΣΚ της, η την “λευκή εβδομάδα” όπως λένε οι Ιταλοί τις χειμερινές διακοπές τους, χωρίς την ανάγκη αντιολισθητικών αλυσίδων, ως ένα σημείο, και σίγουρα με περισσότερο στυλ απ’ ότι ένα Feroza. Τότε δεν υπήρχαν τα crossover και η Alfa άνοιξε τον δρόμο για τα σχετικά προσιτά και κομψά SW που μπορούν να λερώσουν τα παπουτσάκια τους.

Μετά τα παράτησε όλα για να το αναλάβει η Audi και η Volvo, το θυμήθηκε με την 156 Crosswagon και ξαναέπεσε για ύπνο, αλλά αυτή είναι άλλη μια πονεμένη ιστορία….

Paris-Dakar 1985 Debussy-Boudou

Για να επιστρέψουμε στα δικά μας, η απόφαση πάρθηκε για να τονιστεί η μηχανική αξιοπιστία του συστήματος τετρακίνησης της 33 4×4 αλλά και η αντοχή του boxer κινητήρα της και το 1985 είχαμε τις πρώτες τρεις, ανεπίσημες, συμμετοχές: Το νούμερο 258 με τους Γάλλους George Debussy και Claude Boudou, το 261 με τους Riccardo Procaccini και Giuseppe Taricone και η 262 των Giuseppe Scomparin και Marco Sanga.

Paris-Dakar 1985 Procaccini-Taricone

Paris-Dakar 1985 Scomparin-Sanga

Σύμφωνα με τη λίστα τερματισμού και τα τρία πληρώματα εγκατέλειψαν αλλά η ως τότε πορεία τους πρέπει να ήταν ενθαρρυντική γιατί το 1986 η Alfa κατέβασε ημι-επίσημη συμμετοχή με τα χρώματα της Marlboro και τα ίδια Ιταλικά πληρώματα.

Το Rally Dakar εκείνης της χρονιάς όμως έμεινε γνωστό ως το χειρότερο καθώς σε δυστύχημα με ελικόπτερο σκοτώθηκαν ο διοργανωτής Thierry Sabine μαζί με δύο συνεργάτες του και τον πιλότο αλλά και δύο συμμετέχοντες στον αγώνα. Την νίκη στην γενική κατηγορία πήραν οι Porsche 959 Rothmans και δεν υπάρχει αρχείο με την θέση τερματισμού των Alfa 33 4×4.

Paris-Dakar 1986

Ξέρουμε όμως ότι η μία έπαθε ζημιά και προκλήθηκε φωτιά στον κινητήρα, η ομάδα κατάφερε να την σβήσει αλλά το κόστος συγκομιδής του αυτοκινήτου κρίθηκε υπέρογκο οπότε η 33 εγκαταλείφθηκε στην τύχη της. Με τα χρόνια οι αμμοθύελλες και ο καυτός ήλιος ξέβαψαν εντελώς το αμάξωμα ενώ ότι μπορούσε να σωθεί από τα μηχανικά μέρη λεηλατήθηκε από ντόπιους.

To 1987 οι Alfa 33 επέστρεψαν μια τελευταία φορά για συλλογή στοιχείων και εμπειριών. Τα αυτοκίνητα άρχισαν να αποκτούν εκτενέστερες μετατροπές και πιο ενισχυμένο αμάξωμα, αφού το πρόγραμμα της εταιρείας προέβλεπε full επίθεση και συμμετοχή με κάποιο πρωτότυπο τύπου Peugeot 205 T16 η Porsche για τα επόμενα χρόνια αλλά μεσολάβησε η εξαγορά από την Fiat και η άμεση ακύρωση όλων των αγωνιστικών προγραμμάτων ως την έλευση της 155.

Paris-Dakar 1987

Paris-Dakar 1987

Το κουφάρι της 33 Marlboro του 1986 παραμένει εκεί και περιμένει καρτερικά μια ενδεχόμενη συμμετοχή με κάποια Stelvio η Tonale που θα την χαιρετίσει από μακριά…

Νίκος Κουμπής