Sprint, το τελευταίο μικρό κουπέ της Alfa Romeo

Το 1976 η Alfa Romeo βρίσκεται στα μέσα της καλύτερης εικοσαετίας της ύπαρξης της, η Giulia Coupe’ έχει χτίσει ανεπανάληπτη φήμη ως ένα απο τα κορυφαία, αν όχι το κορυφαίο, ευρωπαϊκό κουπέ απο καταβολής της αυτοκίνησης και η νεοερχόμενη Alfetta GT 1.8 και GTV 2.0 έχουν μόλις αρχίσει την εντυπωσιακή τους πορεία.

Η Alfa θέλει τότε να επεκτείνει την επένδυση που έκανε για την πρωτοποριακή Alfasud berlina πλαισιώνοντας την με ένα κουπέ που θα αντικαταστήσει την Giulia Coupe’ 1.3, την ώρα που οι μεγαλύτερες αδελφές της άφηναν τις εκθέσεις για αφήσουν τη διάδοχο Alfetta GT.
H Alfasud Sprint λοιπόν είχε το πολύ δύσκολο έργο της συνέχισης της παράδοσης που ήθελε τις μικρές sport Alfa Romeo να μπορούν να κυνηγούν μεγαλύτερα αυτοκίνητα του ανταγωνισμού, την ώρα που θα είχε μια ολοκληρωτική διαφοροποιήση με το παρελθόν καθώς θα εκκινούσε την καριέρα της με ολοκαίνουργια πλαίσιο και κινητήρα αλλά και με την κίνηση εμπρός, το πρώτο κουπέ της φίρμας που θα την εφάρμοζε.

Alfasud Sprint (1976-1978)

Η Sprint προήλθε σχεδόν ολοκληρωτικά απο τα μηχανικά μέρη της Alfasud του Rudolf Hruska, αλλά με κάποιες αλλαγές σε σχέση με την μικρή οικογενειακή Alfa Romeo.
Κατ’αρχάς ο κινητήρας boxer μεγάλωσε σε χωριτικότητα και πέρασε απο τα 1.186 στα 1.286 κ.εκ. μέσω τις αύξησης της διαμέτρου των εμβόλων στα 64 χλστ, το κιβώτιο ταχυτήτων είναι 5 σχέσεων απο την Alfasud 5m ενώ το μπροστινό σύστημα με τα onboard φρένα, αλλά και τα πίσω δισκόφρενα, παρέμειναν ίδια με το αυτοκίνητο βάσης. Απο εκεί και πέρα το πάτωμα είναι κοντύτερο και το αμάξωμα διαφοροποιείται ολοκληρωτικά σε σχέση με την αδελφή της που παράγεται στη διπλανή γραμμή συναρμολόγησης του Pomigliano d’Arco.

Alfasud Sprint (1976-1978)

Το design του αυτοκινήτου επιμελείται ο Giorgetto Giugiaro, που είχε σχεδιάσει και την Alfasud berlina, ο οποίος όμως αποφάσισε να διαχωρίσει το μικρό σπορ κουπέ απο το οικογενειακό μοντέλο χρησιμοποιόντας ακμές και γωνίες αντί για στρογγυλεμένες άκρες. Μάλιστα φρόντισε ώστε να έχει ιδιαίτερη συγγένεια με την μεγάλη Alfetta GT, που σχεδίασε ο ίδιος 3 χρόνια νωρίτερα, για να προσδώσει μεγαλύτερο κύρος στη Sprint αλλά και για να αφήσει χώρο στην Alfasud Ti.

Η επιλογή της Alfa Romeo να δώσει έμφαση στην στροφή στην εμπρός κίνηση αντικαθιστώντας την βασική Giulia GT με ένα παράγωγο της Alfasud, της συγγενούς απο το φτωχό ηλιόλουστο νότο, κατακρίθηκε (έλα!) απο τους φανατικούς της φίρμας που την ανέμεναν με πυρσούς και πιρούνες για να την κάψουν ως μάγισσα.
Τελικά όμως αποδείχθηκε ότι, όπως στη περίπτωση της οικογενειακής και λαϊκής Sud berlina, οι μηχανολογικές επιλογές ήταν κορυφαίες και ο Rudolf Hruska, πρωην δεξί χέρι του Ferdinand Porsche και με εντυπωσιακή προϋπηρεσία σε Abarth, Simca και Cisitalia, είχε φροντήσει να φέρει στον κόσμο ένα κορυφαίο προϊόν με ανήκουστα δυναμικά χαρακτηριστικά που έκαναν περίφανο κάθε Alfista.

Η πρώτη ανανέωση της Sprint ήρθε ήδη απο το 1978 με μικρές αισθητικές αλλαγές, όπως η μείωση των χρωμιομένων διακοσμητικών στοιχείων που αντικαταστάθηκαν απο το ‘μοντέρνο’ μαύρο ματ και την κατήργηση της καρό επένδυσης στη μέση των καθισμάτων με ομοιόμορφο ύφασμα καλύτερης ποιότητας.
Η μεγάλη αλλαγή έγινε όμως κάτω απο το καπό και αρωγός της ήταν μια παράξενη, και πλεόν κατηργημένη, αλλαγή του Ιταλικού Κ.Ο.Κ. Σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία για να μπορεί ένα αυτοκίνητο να κινείται στην Autostrada με ταχύτητα 140 χλμ/ώρα, που ήταν και το νέο όριο, έπρεπε να έχει κινητήρα κυβισμού άνω των 1.3 λίτρων, αλλιώς θα έπρεπε να αρκεστεί στα προηγούμενα 110 χλμ/ώρα. Για να μπορεί λοιπόν η Alfa Romeo να διαθέτει όλα τα της τα αυτοκίνητα στη ‘γρήγορη’ κατηγορία, αύξησε τον κυβισμό του κινητήρα στα 1.351 κ.εκ. και την απόδοση στους 79 ίππους ενώ παράλληλα παρουσίασε και μία μεγαλύτερη εκδοχή με κινητήρα 1.5 84 ίππων.

Alfasud Sprint 1.5 (1978-1980)

Αυτό οδήγησε στην μετατροπή της ονομασίας του αυτοκινήτου όπου στο σκέτο Alfasud Sprint με τα καλλιγραφικά χρωμιομένα γράμματα προστέθηκε κατά περίπτωση και ταμπελάκι 1.3 η 1.5.
Ακόμα μεγαλύτερο κύρος στη σειρά έδωσε και η εισαγωγή ενός θρυλικού ονόματος, το Veloce, αφού με αυτό το όνομα προσφερόντουσαν και δύο πιο ισχυρές εκδόσεων των κινητήρων που με τη βοήθεια διπλών καρμπυρατέρ απέδιδαν 86 και 95 ίππους αντίστοιχα, που τελικά αντικατέστησαν πλήρως τις βασικές εκδοχές ήδη απο το 1979 για την 1.3 και απο τις αρχές του 1980 για την 1.5.

Alfasud Sprint Veloce 1.5 (1980-1983)

Το 1983 η Alfasud αντικαταστάθηκε απο την 33 και έτσι, με την ευκαιρία του restyling του μοντέλου με μεγάλους πλαστικούς προφυλακτήρες, πλαϊνά προστατευτικά, διαφορετικές ζάντες αλουμινίου με στρογγυλές τρύπες αντί για τις παραδοσιακές Millerighe και νέα, ποιοτικότερα, υλικά στο σαλόνι, άλλαξε και το όνομα του μικρού κουπέ που έγινε σκέτο Sprint. Επίσης καταργήθηκαν οι εκδόσεις Veloce και η κορυφαία έκδοση ήταν πλέον η Quadrifoglio Verde 1.5 με 105 ίππους.
Τα πάνελς του αμαξώματος παρέμειναν τα ίδια αλλά απο το 1984, μιας και υιοθετούσε πλέον τα μηχανικά μέρη της 33, η Sprint απεκτησε νέο σύστημα διεύθυνσης με τα εμπρός φρένα να μεταφέρονται στην παραδοσιακή θέση πάνω στις πλήμνες των τροχών ενώ απώλεσε τα πίσω δισκόφρενα που αντικαταστάθηκαν με ταμπούρα.

Alfa Romeo Sprint (1983-1989)

To 1987 η Sprint μεγαλώνει ακόμα περισσότερο και αποκτά οκταβάλβιδο κινητήρα 1.7 λίτρων σε δύο εκδόσεις, ‘κανονικό’ με 118 ίππους και ‘καταλυτικό’ με 105, επίσης τα ωστήρια σε όλους τους κινητήρες έγιναν υδραυλικά και τα εμπρός φρένα αεριζόμενα.

H Sprint εμφανιζόταν στους καταλόγους της Alfa Romeo μέχρι το 1989 όταν και αποφασίστηκε να μην ανανεωθεί εκ νέου, με την ευκαιρία της παρουσίασης της δεύτερης γενιάς της 33, αφου οι πωλήσεις των μικρών κουπέ είχαν σχεδόν εκμηδενιστεί και την ίδια περίοδο η Renault κατήργησε το Fuego και η VW το Scirocco ενώ η Alfa Romeo σταμάτησε ακόμα και την GTV, μένοντας χωρίς κουπέ αυτοκίνητο στη γκάμα μέχρι την έλευση της 916.

Alfa Romeo Sprint Quadrifoglio Verde 1.7 (1987-1989)

H Alfa Romeo Sprint απέδειξε τις μεγάλες δυνατότητες του πλαισίου της και στους αγώνες, αφού υπήρξε για διάφορα έτη πρωταγωνίστρια στου Trofeo Sprint με αγώνες πίστας ενώ είχε αξιόλογες συμμετοχές και σε ασφάλτινα Rallies. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Alfa Romeo μελέτησε σοβαρά την είσοδο της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally με μια Sprint Gr.B που θα έφερε ατμοσφαιρικό V6 κινητήρα στο κέντρο και σύντομα θα αποκτούσε υπερτροφοδότηση και τετρακίνηση. H κατήργηση της κατηγορίας και τα πενιχρά οικονομικά μέσα της φίρμας όμως οδήγησαν στην ακύρωση του Project, μετά την παρουσίαση του πρωτοτύπου Sprint 6C Stradale που θα ήταν το homologation special.

Alfa Romeo Sprint 6C

Σήμερα σώζεται στο Μουσείο του Arese το ένα απο τα δύο λειτουργικά πρωτότυπα της Sprint 6C αλλά μια άλλη εκδοχή της Sprint με κινητήρα στο κέντρο γεννήθηκε στη μακρινή Αυστραλία… εκεί άρχισαν να τοποθετούν στο μικρό σασί του ιταλικού κουπέ πρώτα τον V6 της GTV6 ενώ σύντομα, και για λόγους κόστους, πήγαν το πράγμα ακόμα παραπέρα με την τοποθέτηση V8 προέλευσης Holden! η Sprint Giocattolo, η σκέτο Giocattolo V8, είναι η απόλυτη έκφραση του που μπορεί να οδηγήσει η τρέλα και η αγάπη για μια Alfa Romeo!

Giocattolo V8

Σήμερα είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς μια αξιόλογη Sprint, ιδίως για τα αυτοκίνητα πρώτης γενιάς που υπέφεραν πολύ απο οξείδωση κάτι που διορθώθηκε με την ανανέωση του 1978 και ακόμα περισσότερο με την 33 Sprint. Δυστυχώς για την τύχη χιλιάδων μικρών sport Alfa Romeo για αρκετά μεγάλο διάστημα δεν είχαν καμία ιδιαίτερη αξία ενώ και οι ίδιοι οι Alfisti τις περιφρονούσαν για χάρη της πιο ονομαστής GTV, με αποτέλεσμα στην πάροδο των ετών να οδηγήθηκαν στην ανακύκλωση τα περισσότερα αυτοκίνητα.

Απο το 1976 έως το 1989 η Sprint παρήχθη σε 116.552 αντίτυπα που μοιράζονται ως εξής:

• Alfasud Sprint 1.3 1ης γενιάς (1976-1978) 1286 κ.εκ. : 18.356 αυτοκίνητα
• Alfasud Sprint 1.3 2ης γενιάς (1978-1979) 1351 κ.εκ. : 2.839 αυτοκίνητα
• Alfasud Sprint 1.5 2ης γενιάς (1978-1980) 1490 κ.εκ.: 25.823 αυτοκίνητα
• Alfasud Sprint Veloce 1.3 (1979-1983) : 3.801 αυτοκίνητα
• Alfasud Sprint Veloce 1.5 (1979-1983) : 34.191 αυτοκίνητα
• Sprint (33) 1.3 (1983-1989) : 5.225 αυτοκίνητα
• Sprint (33) 1.5 Quadrifoglio Verde (1983-1987) : 21.396 αυτοκίνητα
• Sprint (33) 1.7 Quadrifoglio Verde (1987-1989) : 4.921 αυτοκίνητα

Πάντως αν καταφέρει να βάλει κάποιος χέρι σε μια Alfasud Sprint πρώτης γενιάς (1976-1978) θα αποκτήσει ένα σημαντικό κομμάτις της σύγχρονης ιστορίας της Alfa Romeo και μια πρώτης τάξεως απόδειξη ότι οι αλλαγές νοοτροπίας, η η προσθήκη αλλάγών, φέρνουν πάντα φρέσκο αέρα και βελτίωση.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις μία Sprint 1.3 αξίζει σήμερα 5 με 8.οοο€, με σταθερά ανοδικές τάσεις, ενώ ελαφρώς ακριβότερες είναι οι 1.5, χωρίς ιδιαίτερες διαφορές υπερ των Veloce, κάτι που όμως θα αλλάξει καθώς οι ‘γρήγορες’ αδελφές θα δουν την υπεραξία τους να αυξάνεται σημαντικά τα επόμενα χρόνια.

Νίκος Κουμπής