Stelvio . Μια μέρα …

Θα ήθελα να γράψω για μία μέρα ΣΤΟ Stelvio.

Αλλά θα γράψω ρεαλιστικά για μία μέρα με ΤΗΝ Stelvio.
Μια μέρα με καθυστερημένο 2^ο πρωϊνό καφέ , μουντό [έμελε να γίνει καταστροφικά βροχερός] καιρό και
friends & family διάθεση κοπάνας.

Προσωπικός τόπος διαφυγής ? τα βουνά ! κοντά στο σπίτι , κοντά στην δουλειά, χωρίς σχέδιο, χωρίς προετοιμασία, με εύκολη πρόσβαση και κάμποσα σημεία για μια βαθιά ανάσα.

Σπας την διαδρομή σε … σφηνάκια 10-15 στροφών [ανάσα] 10-15 στροφές [άλλη μία] ή ανάλογα τον καιρό το κάνεις … long drink σε [oldfashioned] χαμηλό ποτήρι.

Η συνταγή σήμερα έλεγε «πάμε Stelvio ? »

Alfa Romeo που ανεβαίνεις για να κάτσεις ? χμμμμ…. Κι όμως ανεβαίνεις! βρίσκεις άμεσα ΠΟΥ και ΠΩΣ θέλεις να φέρεις τον πωπό σου και τα χέρια σου σε σωστή θέση.
βρίσκεις χώρο για το κινητό , το ασύρματο τύπου-κλειδί και ό,τι άλλο κουβαλάς.
πατάς το αρίστερο πενταλ [ναι! Αυτό είναι το φρένο]  εντοπίζεις το χειρόφρενο [κι αυτό ηλεκτρικό πια??]
και [όχι ρε συ Luigi!!!] ΤΙ καθρέφτες είναι αυτοί???!!! ας όψεται το μονόχρωμο σταυρόφιδο στο πανέμορφο τιμόνι <3

ονειρεύεσαι κατευθείαν την 1^η «βελτίωση» που ΘΑ έκανες :
κόκκινο κουμπί START !

ΩΠ! Πήρε μπροστά ? αλήθεια ?
που είναι ο ήχος ?

DNA στο Α , δεν πειράζεις τίποτα και ξεκινάς.
Βαρύς ο συνοδηγός , Κύριος και με Κύρος ,
περίεργο συναίσθημα να οδηγείς για κάποιον που παρακαλούσες κι έκανες όνειρα να σε πάει μια βόλτα.
😉 ανυπόμονος και ζηλιάρης σίγουρα ο συνεπιβάτης πίσω…

Η Stelvio περνά σε 2^η μοίρα.
Καλό αυτό, αγχολυτικό με το καλημέρα.
Ήσυχη στην χαλαρή πρωϊνη κίνηση στα προάστια, ομαλή στις αλλαγές , δεν κοπανάει με το συγκεκριμένο σετ αναρτήσεων – τροχών.
Τα φρένα μόνο σε προβληματίζουν μέχρι να τα βρεις.
Αρχικά σαν να «φουσκώνουν» γρήγορα , κάνεις ένα ανεπαίσθητο «άσε» και κάνουν κι εκείνα οπότε σε μπερδεύουν σαν να μην έχεις όσο φρένο θα ‘θελες.

Δεν έχουμε καμιά βδομάδα μπροστά μας , δεν έχουμε καν μία μέρα…
Μαζεύουμε bits ‘n’ pieces πληροφόρησης και μια αίσθηση στην άκρη των δαχτύλων. ε να μην το γυρίσουμε στο D?
Μην φανταστείτε καμιά μεταμόρφωση. Αλλά παίρνεις τόσο-όσο σε απόκριση στο δεξί σου πόδι και το τιμόνι πόσο πιο analog να γίνει?

Αυτό θες! Όσο ανηφορίζει ο δρόμος η χρήση των φρένων και ΤΙ τους ζητάς αλλάζει και [ω!] δεν σε απασχολεί . αρχίζεις να δουλεύεις το μοτερ λίγο πάνω από την μέση του στροφόμετρου , ο ήχος παραμένει μια απογοήτευση , αλλά αποκρίνεται πολύ ψυχωμένα. Τα σταθερα τοποθετημένα paddles είναι εκεί που πρέπει [προφανώς! Αφού δεν τα εχεις από παλιά αλλά τα βρίσκεις αμέσως!!] .
Με απλωμένο ρυθμό ανεβοκατεβάζεις μόνο και μόνο για να δεις αν χρειάζοταν και συνήθως ΙΣΩΣ και να’χεις 3 σχέσεις για την ίδια στροφή :
μια για να [νομίζεις ότι] κυνηγάς το χρονόμετρο, μία επειδή είσαι εσύ και μία ακόμη επειδή είσαι η αδελφή σου με τα ανίψια σου!

Βάρος έχει , πφφφ suv είναι. Μαλακό για τα γούστα σου είναι, πφφφ suv .
AN το στραμπουλήξεις για να «δείς» ή από υπερεκτίμηση εαυτού και μηχανής θα γείρει στον εμπρός εξωτερικό , θα τον σύρει για κάποια δεκατάκια μεχρι να αντιδράσετε , εσύ και τα ηλεκτρονικά, σχεδόν μαζί [?!].
Τρομάζεις τον συνοδηγό* , αλλά no drama here.

Η 4κίνηση που καταφέρνει να περάσει τόσο απαρατήρητη είναι ένα ακόμη προσόν. ΔΕΝ ασχολείσαι μαζί της.
Δουλεύει. Τελεία.  Ούτε κλωτσιές μπρος πίσω, ούτε χρειάζεται τεχνητά «κουρδίσματα» ούτε «τωρα ΤΙ θα κάνει».
Οδηγείς ένα ολοκληρωμενο μηχανικό κοκτέιλ όπου κανένα συατατικό δεν υπερισχύει στην επίγευση .

Αν το επέλεγα και μπορούσα να επέμβω στην συνταγή, ΗΧΟ θα ΄θελα Luigi, ήχο!

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εξαιρετική υλοποίηση αυτό το 8άρι κιβώτιο. Ευγε! Σε όποιο mode λειτουργίας και αν επιλέξεις είναι ταχύ , ομαλό και δεν κάνει του e-κεφαλιού του!

Δεν είχα την ευκαιρία να το δω σε φρένα από τα 200-200+ με 2 κάτω για την Κ1, ή μετά από 2 γύρους στα Μέγαρα αλλά αυτά , μάλλον, είναι συνθήκες εκτός φακέλλου λειτουργίας.

στα ψιλά γράμματα θα πω ότι δεν παίρνει την 8^η αν είσαι κάτω από τα 100χλμ και σέρνεσαι με 1.000σαλ [ποιος το κάνει αυτό??] και μονο σε φάση επιταχυνσης με μισό και κάτι γκάζι και επιδεικτικά βιαστικά ανεβάσματα βγάζει έναν γκαπ κραδασμό αλλά , είπα, στα πολύ ψιλά γράμματα. Υπάρχουν κάτι άααλλα κιβώτια στην Αγορά που ΟΥΤΕ με aftermarket πρόγραμμα δεν δουλεύουν ΕΤΣΙ.
Θα πλήρωνα για να το δω σε Giulia . Εγώ , με τα ματάκια μου και τα χέρια μου.

Βλέπεις κόκκινο φανάρι. Ευθεία αδεια μπροστά. Βιάζεσαι να σταματήσεις πριν να πρασινίσει. Ζυγίζεις γυρω γυρω και συνειδητοποιείς , τωρα μολις, πόσο ψηλά κάθεσαι , πφφφ suv . Βλέπεις τον όγκο σου από το καπώ που είναι οσο η οροφή από ενα Mini cooper. Και φαντάσου ότι η Stelvio είναι αρκετά συμπαγής για την κατηγορία και χαμηλή η θέση σου.
Δεν πειράζει, φιλοσοφείς, θα κορεστεί ΚΑΙ αυτή η κατηγορία και
θα γυρίσουμε σε «κανονική» SportWagon Giulia [Alfetta είπατε?]
Πράσινο 1-2-3..6-7 140χαω άκοπα, ατσαλάκωτα και ο πίσω καθρέφτης άδειος!!

Ιδανικό για να φτάσουν οι πιτσες ζεστες και όχι στραβοχυμένες στα κουτιά τους για το ματς στην τιβί του φίλου που μένει μακριά…

Ως βλαμμένος ήθελα μόνο να οδηγήσω. Τις ματιές στο έξω και το μέσα τις έριξα κλεφτά .

Θυρεός ? check ! τεράστιος αλλά έτσι πρέπει 😉

μπροστινά φωτιστικά στην γνώριμη νέα γραμμή,

πλάϊ ? το νεύρο της Ιουλίας αφαιρεί όγκο και ύψος ,
έχει ομως πίσω χειρολαβες !

πίσω φωτιστικά και πίσω όψη γενικά ?

προφανώς

σχεδιασμένη από έναν σχεδιαστή και σε ένα πάτωμα

[όχι σε …στρώσεις και

όχι με στοιχεία ψευτοπλαστικού εντυπωσιασμού]

σίγουρα της πάνε τα grayscale χρώματα, ειδικά μέρες σαν αυτήν…

Μέσα είναι όσο μαύρη μου αρέσει. Arrive [shut up!] and drive!  Χωρίς πολλά πολλά μπλιμπλίκια , χωρίς 15 οθόνες , με καλό ηχοσύστημα και εμφανή σημεια τρομερού φινιρίσματος .
ΔΕΝ είναι Dell αλλά και η Lenovo έχει κάνει άλματα και εδώ έχουμε top shelf quality!

Σε 1^ο πρόσωπο αυτή η γνωριμία με έκανε να θέλω ακόμη πιο πολύ να θέλω να βάλω στο χέρι [για λίγο? Για πολύ? Αδιάφορο..]
την Giulia super ή veloce , με 200 ή 280 , στην ίδια χρωματική παλέτα .
…αλλά από την άλλη, ΑΝ  σε έβαζαν σε αυτήν την all-around alfa και σου έλεγαν «ΑΥΤΗ είναι η επόμενη μερα» δεν ξέρω αν θα σου έλειπε η πιο χαμηλή και πιο ανάλαφρη Giulia…

* Δεν ξέρω κι εγώ αν θα καθόμουν συνοδηγός του εαυτού μου…

Σήμερα που το δημοσιεύω, έχει και τα γενέθλιά του.
Αγαπημένος , δυσανάγνωστος ΣΧ!
Χαρά μου και τιμή που τον γνωρίζω πλέον και από κοντά και κάνουμε πραγματάκια 😉

Χρόνια πολλά [και από εδώ]!

…ποτέ δεν ξέρεις ΤΙ γίνεται πίσω από την πλάτη σου…