Thesis: H τελευταία μεγάλη και πιστή Lancia

Μπορεί να αρεσκόμαστε να κακολογούμε την FIAT για την, πολλές φορές αποτυχημένη, διαχείριση του πλούσιου portfolio μαρκών που διαθέτει και να επαναλαμβάνουμε μεταξύ μπύρας και pizza στο Βεσπάκι καφέ, η posts στο facebook τα παράπονα μας, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν η Alfa Romeo έφτασε μέχρι τις μέρες μας και αν η Lancia, ίσως, επανέλθει θα είναι αποκλειστικά χάρη στα μετρητά του τότε Gruppo FIAT, νυν FCA-PSA.

Πριν 5 χρόνια η FCA επένδυσε πάνω από 1 δις ευρώ για την εξέλιξη της πλατφόρμας Giorgio των Giulia, Stelvio και του επερχόμενου μεσαίου SUV της Maserati, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματοποίησε μια κίνηση τέτοιου βεληνεκούς αφού, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, είχε ρίξει πάνω από 400εκ ευρώ για την εξέλιξη του νέου πατώματος για την νέα μεγάλη μπερλίνα της Lancia, ένα αυτοκίνητο που έμελλε να μείνει στην ιστορία της φίρμας ως η τελευταία, και δυστυχώς εμπορικά αποτυχημένη, προσπάθεια να ανακάμψει.

Μετά την μεγάλη επιτυχία της Thema την δεκαετία του ’80, με την πληθώρα εκδόσεων από ατμοσφαιρική 2.0 μέχρι V8 με κινητήρα Ferrari, η Lancia προσπάθησε να συνεχίσει το momentum με την Kappa, που κατάφερε σημαντικές πωλήσεις χωρίς όμως να επαναλάβει τα νούμερα της προκατόχου της. Όταν ήρθε η ώρα της αντικατάστασης της executive μπερλίνας της, η FIAT αποφάσισε πως για χάρη της Lancia έπρεπε να πάει το project παραπέρα και, αντί να χτυπήσει τον γερμανικό ανταγωνισμό με τα ίδια του τα όπλα με αμφίβολη επιτυχία, προσπάθησε να διαφοροποιηθεί έντονα και να προσφέρει στο κοινό την ξεχωριστή εμπειρία απόκτησης ενός αυτοκινήτου βγαλμένου από την εποχή των carrozzieri, των one off ‘fuoriserie’, αλλά με κορυφαία τεχνολογία και υπερσύγχρονα υλικά.

Όλα ξεκίνησαν το 1996 όταν στο Centro Stile της Lancia, υπό την επίβλεψη του Mike Robinson ετοιμάστηκαν πέντε πήλινα πρωτότυπα σε μέγεθος 1:4: τα Tikal, Oxigene, Agora’, Arca και Volumine.
Έπειτα προκρίθηκαν για την κατασκευή τους σε κλίμακα 1:1 τα Tikal δια χειρός του Andrea Bassi, το Agora’ του Pietro Carmadella και το Arca του Marco Tencone.

Lancia Tikal, Arca και Agora’

Μετά ένα εσωτερικό γκάλοπ επιλέχθηκε το Agora’ που ‘πάγωσε’ για να γίνει το ‘Progetto 841‘ και να συνεχίσει προς την κατασκευή ενός νέου μοντέλου σε κλίμακα 1:1, παίρνοντας όμως και κάποια στοιχεία από τις άλλες προτάσεις, ενώ στη συνέχεια αποφασίστηκε να εγκαταλειφθεί η χυτή ουρά για μια πιο συμβατική λύση τριών όγκων.

Το αποτέλεσμα ήταν το 1998 να παρουσιαστεί στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο το concept car Dialogos που προμήνυε τις γραμμές που θα ακολουθούσε η επερχόμενη μπερλίνα της Lancia. Ο Mike Robinson είχε λάβει την εντολή να παρουσιάσει ένα σχέδιο που θα έπαιρνε έμπνευση από τα stream lined αυτοκίνητα της δεκαετίας του ’30 και ο ίδιος σε μια συνέντευξη του ανέφερε πως ‘…το να ηγηθείς ενός τέτοιου προγράμματος είναι μια σπάνια ευκαιρία, θα το περιέγραφα ως ένα design έθνικ, με την έννοια πως ήθελε να αποκαταστήσει τις πολιτισμικές ρίζες της μάρκας αντί να εμπνευστεί από τους αισθητικούς κανόνες του ανταγωνισμού…’

Τα πρώτα σκίτσα για την Lancia Dialogos

H Lancia Dialogos κατασκευάστηκε έπειτα από εντολή του Paolo Cantarella, τότε CEO της FIAT, ο οποίος ζήτησε να μην αρκεστούν σε ένα στατικό πρωτότυπο χωρίς εσωτερικό αλλά να προχωρήσουν σε ένα full sized αυτοκίνητο με μελετημένη ανάρτηση και μετάδοση, χωρίς όμως κινητήρα αφού δεν είχε αποφασιστεί ακόμα ποια μονάδα θα διέθετε.
Το σαλόνι ήταν 100% λειτουργικό και διέθετε πολλά τεχνολογικά gadgets, αρκετά από τα οποία πέρασαν στην Lancia Thesis, είτε στον standard εξοπλισμό, είτε στα optionals.

Tο εσωτερικό της Lancia Dialogos

Η Lancia Dialogos, που ήταν εμπνευσμένη από την Aurelia, και συγκεκριμένα από την GT Pininfarina, είχε πόρτες που άνοιγαν αντικριστά, χωρίς μεσαία κολόνα. Τα καθίσματα περιστρέφονταν κατά 90 μοίρες για τη διευκόλυνση της εισόδου των επιβατών και τα μπροστινά μπορούσαν να γυρίσουν μέχρι και 180 μοίρες.
Η Dialogos δεν διέθετε συμβατικό ταμπλό αλλά το τιμόνι και τα χειριστήρια, όπως και η οθόνη με τα όργανα μπορούσαν να μετακινηθούν σε όποια πλευρά επιθυμούσε ο οδηγός.

Τα καθίσματα της Dialogos ήταν επενδεδυμένα με δέρμα ‘Nabuk’

Η μετάδοση θα γινόταν με αυτόματο κιβώτιο και ο κεντρικός υπολογιστής έλεγχε τις απότομες αλλαγές πορείας και το ενεργό cruise control, ο κλιματισμός ήταν ενεργός με αυτόματη ρύθμιση θερμοκρασίας και υγρασίας για να είναι το περιβάλλον ‘φυσικά ευχάριστο‘ και ο οδηγός είχε στη διάθεση του μια κάρτα ‘Ego Card‘ που εκκινούσε το αυτοκίνητο και φόρτωνε στον υπολογιστή όλες τις προσωπικές του ρυθμίσεις.
Το σύστημα διεύθυνσης είχε μια διαφορετική συνδεσμολογία στο μπροστινό άξονα που εκμηδένιζε τους κραδασμούς του τροχού στις λακκούβες, και η μετάδοση ήταν στους τέσσερις τροχούς με αυτόματη κατανομή της ροπής ανά περίσταση.

Lancia Dialogos

Το πρωτότυπο είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό, θυμίζουμε ότι τότε ήταν της μόδας το ρετρό στυλ, και έτσι άναψε το πράσινο φως για να περάσει στην παραγωγή, με τις απαραίτητες αλλαγές για να είναι ρεαλιστική η υλοποίηση του.
Πάντως πριν φτάσουμε στη Thesis παραγωγής το όλο project πέρασε από άλλο ένα στάδιο μιας και η Lancia αποφάσισε να δημιουργήσει ένα one off αυτοκίνητο και να το δωρίσει στον Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ για να το χρησιμοποιήσει ως νέο Papamobile.

Αυτή ήταν η Lancia Giubileo, ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Ιωβηλαίου Έτους που γιορτάστηκε από την Καθολική Εκκλησία το 2000, και ουσιαστικά ήταν μια πρωτότυπη εκδοχή της Thesis με επιμηκυσμένο αμάξωμα και μεγαλύτερες και ηλεκτρικές πίσω πόρτες, για καλύτερη πρόσβαση στην μια και μοναδική θέση για τον Ποντίφικα.

Lancia Giubileo (2000)

Η Giubileo ήταν θωρακισμένη και το εσωτερικό ήταν επενδεδυμένο με κόκκινο δέρμα ‘Poltrona Frau‘ και μετάξι. Κινούταν από τον V6 3.0 Busso της Alfa Romeo και είχε αυτόματη μετάδοση με ειδική σχέση για να μπορεί να κινείται με πολύ μικρή ταχύτητα χωρίς να κομπιάζει ο κινητήρας.

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ στην Lancia Giubileo

Σήμερα το αυτοκίνητο φυλάσσεται στο Μουσείο Αυτοκινήτου του Βατικανού, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά σε διαδρομές του Ποντίφικα εντός Ρώμης και για αποστάσεις μέχρι 200χλμ περίπου, όταν δεν χρησιμοποίησε το ελικόπτερο.

Η διάταξη της Lancia Giubileo

Φτάσαμε στο 2001 και επιτέλους ήρθε η ώρα να παρουσιαστεί στο κοινό η λιμουζίνα της Lancia που προετοιμάζεται εδώ και 5 χρόνια. Η νέα Thesis έκανε την εμφάνιση της στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης με σκούρα τζάμια ενώ το εσωτερικό αποκαλύφθηκε στο Σαλόνι της Φρανκφούρτης της ίδιας χρονιάς, και οι πρώτες παραδόσεις ξεκίνησαν στις αρχές του 2002.

Στην παρουσίαση οι δημοσιογράφοι είχαν στη διάθεση τους πάνω από 30 διαφορετικά αυτοκίνητα για να καλύψουν μια διαδρομή 122 χιλιομέτρων σε μία διαδρομή γύρο από το Lago Maggiore στα σύνορα με την Ελβετία, ενώ σεβαστός αριθμός αυτοκινήτων διατέθηκαν σαν δοκιμαστικά σε μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων και πιστούς πελάτες της φίρμας για να αντληθεί το απαραίτητο feedback.

Το αυτοκίνητο κατασκευάζοταν στο Mirafiori, και η τελική συναρμολόγηση γινόταν σε ξεχωριστό χώρο στο χέρι, ενώ και ο ποιοτικός έλεγχος δεν γινόταν δειγματοληπτικά, όπως σε όλα τα αυτοκίνητα της αγοράς, αλλά ήταν καθολικός.
Επρόκειτο για ένα τεχνολογικά πολύ προηγμένο αυτοκίνητο στο εσωτερικό του οποίου βρίσκουμε υλικά που όμοια τους συναντούνται μονάχα σε μοντέλα υψηλότερης κατηγορίας (S Class και Σειρά 7) του ανταγωνισμού. Τα καθίσματα ήταν επενδεδυμένα είτε με ειδικό μαλλί που θύμιζε το ιστορικό Panno Lancia της εποχής του Vincenzo, είτε από Alcantara η τέλος δερμάτινα, με δύο επιλογές, απλό δέρμα και δέρμα Nappa by Poltrona Frau, με τα περισσότερα αυτοκίνητα να πωλήθηκαν με αυτή την διαμόρφωση (προσωπικά δεν έχω δει ποτέ Thesis με μάλλινο σαλόνι).

Μάλλινη επένδυση Panno Lancia, ιδανική για πιο κρύα κλίματα

O εξοπλισμός, πέρα από τις κλασικές ηλεκτρικές ευκολίες, περιλάμβανε αυτόματο ηλεκτρονικό διζωνικό η τριζωνικό κλιματισμό, σύστημα πλοήγησης με σύνδεση Connect που διέθετε τηλεφωνητή σε 24ώρη βάση που μπορούσε να υποστηρίξει από την εύρεση ξενοδοχείου μέχρι κράτηση σε εστιατόριο η εισιτήρια θεάτρου και κινηματογράφου, τηλεόραση, τηλέφωνο, ψυγείο, ηλεκτρικό χειρόφρενο, Ηχοσύστημα 300W της Bose με 6πλό CD changer στο ντουλαπάκι του συνοδηγού, που άνοιγε ηλεκτρικά, πίσω ηλεκτρική κουρτίνα, ηλεκτρικά θερμαινόμενα καθίσματα εμπρός και πίσω με ειδικά μαξιλάρια αέρος που έπαιρναν το σχήμα του σώματος του οδηγού.

Ο πίνακας οργάνων της Lancia Thesis

Επίσης μπορούσε να παραγγελθεί με φώτα bi-Xenon μπροστά ενώ τα πίσω φωτιστικά σώματα ήταν τεχνολογίας LED.

Lancia Thesis με εσωτερικό από Alcantara. Το ταμπλό διατρέχει μια τρυπητή φάσα, από εκεί διοχετεύεται αέρας σε σταθερή ταχύτητα για την καλύτερη λειτουργία του κλιματισμού και ‘φυσική’ αίσθηση.

Στο σαλόνι υπήρχε διάκοσμος από αληθινό ξύλο, επεξεργασμένο στο χέρι με την τεχνική ‘ανοικτών πόρων’, και λεπτομέρειες από μαγνήσιο, η ηχομόνωση ήταν κορυφαία και μπορούσε να παραγγελθεί με ηλεκτρική οροφή που διέθετε ηλιακές κυψέλες που τροφοδοτούσαν το σύστημα κλιματισμού ώστε να λειτουργεί με το αυτοκίνητο σταματημένο και να κρατάει τη θερμοκρασία στο επιθυμητό από τον ιδιοκτήτη επίπεδο.

Το εσωτερικό της Lancia Thesis με δερμάτινη επίνδυση

Πάντως και από άποψη δυναμικής συμπεριφοράς η Lancia Thesis ήταν ιδιαίτερα εξελιγμένη και διέθετε ανεξάρτητη αλουμινένια ανάρτηση multilink και μπορούσε να παραγγελθεί με την έξτρα ηλεκτρονική ενεργή ανάρτηση Skyhook, που διατηρεί σταθερό το ύψος του αυτοκινήτου ανεξάρτητα από το φορτίο.
Παρά το μέγεθος της και την απαράμιλλη άνεση που προσέφερε στους επιβάτες η Thesis μπόρεσε να πετύχει πλευρική επιτάχυνση 0,93G σε ακτίνα στροφής 50 μέτρων, νούμερο αντίστοιχο sport κατασκευών.

Ο εγκέφαλος της Thesis έπαιρνε σήματα από ένα δίκτυο 54 αισθητήρων που έδιναν πληροφορίες για την συμπεριφορά του αυτοκινήτου και προσάρμοζε την λειτουργία των ABS, EBD (ηλεκτρονική κατανομή πέδησης) και TCS (Traction Control), ASR (Anti Spin) και MSR (ηλεκτρονικός έλεγχος ροπής κινητήρα σε ολισθηρό οδόστρωμα) καθιστώντας την ένα από τα κορυφαία αυτοκίνητα της κλάσης της στην παροχή συστημάτων ασφαλείας της εποχής της.

Οι κινητήριες μονάδες της Thesis περιλάμβαναν τον γνωστό 5κύλινδρο σε ατμοσφαιρική έκδοση 2.4 λίτρων 170 ίππων και στην 2.0 υπερτροφοδοτούμενη εκδοχή 185 ίππων, τον v6 3.0 της Alfa Romeo με διαφορετική χαρτογράφηση για πιο ομαλή ισχύς και ροπή 215 ίππων και τον 2.4 JTD, αρχικά 10V με 150 ίππους, για να περάσει αργότερα με την 20V έκδοση στους 175 και 185 ίππους και ροπή 380Nm στις χειροκίνητες και 330Nm στις αυτόματες εκδόσεις.

Lancia Thesis Emblema

Από το 2004 ο 3.0 αντικαταστάθηκε με τον νέο 3.2 της Alfa Romeo, που όμως στην περίπτωση της Thesis απέδιδε, στα χαρτιά 230 ίππους, ενώ στη πραγματικότητα ήταν ίδιος με τις Alfa 166 και άρα 240 ίππων.
Από το 2007 και μέχρι το τέλος της παραγωγής το 2009 κόπηκαν όλοι οι βενζινοκινητήρες και η Thesis ήταν διαθέσιμη μονάχα με τον 2.4 JTDm και αυτόματο κιβώτιο.
Η μετάδοση γινόταν στους εμπρός τροχούς μέσω ενός χειροκίνητου κιβωτίου 6 σχέσεων η ενός αυτόματου Comfortronic 5 σχέσεων.

Αρχικά διατέθηκε στις εκδόσεις Executive και Emblema, με πολύ πλούσιο εξοπλισμό σε σχέση με τον ανταγωνισμό, και αργότερα προστέθηκε η Business, ιδανική επιλογή για leasing, με φτωχότερο εξοπλισμό και κινητήρα JTD.

Lancia Thesis Business

Χαρακτηριστικό της εμπειρίας απόκτησης μιας Thesis, ήταν η δυνατότητα παραλαβής του αυτοκινήτου σε ειδικό χώρο στο εργοστάσιο καθώς και της παρακολούθησης της διαδικασίας παραγωγής του εκάστοτε αυτοκινήτου μέσω ενός πλούσιου φωτογραφικού album, που μπορούσε να παραδοθεί στον ιδιοκτήτη σε πολυτελή δερματόδετη έκδοση μέσα σε ξύλινο κουτί.

Στη συνέχεια, και σε όλη τη διάρκεια της ζωής, της η Thesis απέκτησε και κάποιες ειδικές εκδόσεις που είχαν σκοπό να τονίσουν την διαφορετικότητα της και να τονώσουν τις πωλήσεις, κάτι που δυστυχώς δεν κατάφεραν.

Η πρώτη ‘ειδική έκδοση’ ήρθε το 2004 και ήταν η ‘Bicolore’, αυτή συνδυαζόταν αποκλειστικά με το επίπεδο εξοπλισμού Emblema και το σαλόνι Pieno Fiore σε περιορισμένους και προεπιλεγμένους συνδυασμούς χρωμάτων αμαξώματος/σαλονιού.

Lancia Thesis Bicolore

Ακολούθησε η ‘Collezione Centenario‘ που ξεχώριζε από το πλουσιότερο εξοπλισμό, τις διαφορετικές ζάντες, τη δυνατότητα διχρωμίας του αμαξώματος σε Grigio Palladio και Nero Donatello, κόκκινο σαλόνι Poltrona Frau και το ταμπελάκι ‘100‘ στη μεσαία κολώνα.

Lancia Thesis Centenario

Στη συνέχεια ήρθε, το 2007, η Limited Edition, διαθέσιμη μονάχα με τον 2.4 JTDm σε χρώμα Grigio Rossini και ένα σαλόνι που ήταν η πανδαισία της πολυτέλειας με ταμπά καθίσματα Nappa και πλαϊνά με δέρμα επεξεργασίας Pieno Fiore. Μαζί με την Thesis Limited Edition ο κάτοχος είχε την επιλογή Tender, δηλαδή του παραχωρούταν ένα Lancia Ypsilon Oro 1.3 Multijet 75 ίππων δωρεάν για 2 χρόνια, που μπορούσε έπειτα είτε να το επιστρέψει, είτε να το κρατήσει πληρώνοντας την μισή τιμή.

H διαφημιστική καταχώρηση της Thesis Limited Edition με την υπηρεσία Tender

Για την Ιταλική και Γερμανική αγορά υπήρξε και η Thesis Centenario Sportiva, με ζάντες 18 ιντσών, κόκκινο σαλόνι Poltrona Frau και διαφορετική ρύθμιση της ανάρτησης για καλύτερη ακρίβεια τιμονιού και μικρότερες κλίσεις στο αμάξωμα.

Το κόκκινο σαλόνι της Centenario Sportiva

Σε όλη την καριέρα η Thesis μπορούσε να παραγγελθεί και με εργοστασιακή θωράκιση και η έκδοση ονομάστηκε Protecta, το αμάξωμα κατασκευάζοταν από διαφορετικό ατσάλι, το πάτωμα είχε διαφορετική επίστρωση για προστασία από εκρήξεις, οι κλειδαριές ήταν ασφαλείας και στις πόρτες και το πορτμπαγκάζ υπήρχε ένα επιπλέον έλασμα για αντιβαλλιστική προστασία. Οι Protecta ήταν διαθέσιμες με δύο επίπεδα θωράκισης B4 και B6 και μονάχα με τον 2.4 JTDm η τον V6 3.0 η 3.2 λίτρων.

Μία άλλη εκδοχή της Thesis που είναι πολύ ενδιαφέρουσα είναι η Limousine, αυτή δημιουργήθηκε από την Carrozzeria Stola κατά παραγγελία της ίδιας της Lancia και η επίσημη ονομασία ήταν Thesis Stola S85. Τα αμαξώματα των Thesis άφηναν το Mirafiori εντελώς γυμνά και ήδη κομμένα στα δύο με ειδική κοπή laser.

Lancia Thesis Stola S85

Στη συνέχεια η Stola δημιουργούσε εκ νέου το κεντρικό κομμάτι ενώ το έξτρα, και πανάκριβο, τζάμι ήταν αλεξίσφαιρο και ακολουθούσε την ίδια καμπυλότητα με τα άλλα για να φαίνεται το αποτέλεσμα εντελώς εργοστασιακό.
Σε αντίθεση με την Giubileo, που είχε μεγαλύτερες πίσω πόρτες, στην S85 το επιπλέον μήκος προέρχεται από το μεγαλύτερο μεσαίο κομμάτι και οι πίσω πόρτες έχουν ίδιο σχέδιο με την Thesis κανονικής παραγωγής.

το πίσω κάθισμα της Lancia Thesis Stola S85

Το δάπεδο του αυτοκινήτου ήταν εντελώς επίπεδο και επενδεδυμένο με ξύλο, ίδιας απόχρωσης με τον διάκοσμο σε πόρτες και ταμπλό ενώ τα καθίσματα είχαν την ακριβότερη επιλογή Nappa Pieno Fiore της Poltrona Frau.

Το υπερπολυτελές εσωτερικό της Lancia Thesis Stola S85

Επιπλέον των απλών Thesis η S85 είχε έξτρα ψυγείο με mini bar και κρυστάλλινο σετ ποτηριών, πτυσσόμενο διαχωριστικό από τον οδηγό, εντελώς ξεχωριστό σύστημα κλιματισμού με ιονιστή αέρα στο πίσω χώρο επιβατών, ηλεκτρικές πίσω πόρτες και σύστημα mulitmedia LWD Mobile Car System που μπορούσε να συνδεθεί με υπολογιστές, fax και βιντεοπαιχνίδια. Στη μη θωρακισμένη έκδοση η S85 ζύγιζε 2.085 κιλά και ήταν διαθέσιμη αποκλειστικά με τον V6 3.2 λίτρων.

Σκίτσο για την Thesis Presidenziale της Ιταλικής Προεδρίας

3 Thesis S85 διαθέτει η Προεδρία της Ιταλικής Δημοκρατίας με ειδική διαφοροποίηση στο αυτόματο κιβώτιο για να μπορεί να κινείται σε ταχύτητα βάδην, και συνολικά η Stola παρήγαγε και άλλα αντίτυπα για επιφανείς επιχειρηματίες σε Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία.

Η Lancia περίμενε πολλά από το νέος της αυτοκίνητο και είχαν υπολογιστεί περίπου 13.000 αυτοκίνητα ετησίως αλλά η πραγματικότητα διέψευσε πανηγυρικά όλες τις προβλέψεις αφού μέχρι το 2009 όποτε και τερματίστηκε η παραγωγής της, χωρίς να υπάρξει καν η σκέψη για μια νέα μεγάλη μπερλίνα, η συνολική παραγωγή σταμάτησε στα 15.941 αυτοκίνητα, όλα αριστεροτίμονα, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων διατέθηκε στην εγχώρια αγορά της Ιταλίας.

Η Thesis έμελλε να γίνει το πιο πιστό αυτοκίνητο στη φιλοσοφία της οικογενείας Lancia και εν τέλει ακολούθησε τη μοίρα της φίρμας. Η σχεδιαστική εξτραβαγκάντζα και η αναζήτηση εξεζητημένων λύσεων, σε συνδυασμό με την διάθεση της σε τιμές σχετικά πιο προσιτές έναντι των ανταγωνιστών της, είχε ως αποτέλεσμα την τεράστια οικονομική ζημιά της Lancia, ζημιά που βοήθησε να φτάσει η φίρμα στη σημερινή λυπηρή κατάσταση.

Θεωρώ δεδομένο πως σε βάθος χρόνου η Thesis θα εκτιμηθεί και θα αποκτήσει συλλεκτική αξία, ιδίως αν συνυπολογιστεί πως η παραγωγή της ήταν έτσι και αλλιώς περιορισμένη και ότι πολλές, αφού άλλαξαν αρκετούς ιδιοκτήτες, κατέληξαν στην ανακύκλωση και λίγες παρέμειναν στα χέρια φανατικών της φίρμας που δύσκολα όμως τις αποχωρίζονται.

Μέχρι να λάβει την αναγνώριση που της αξίζει όμως, στα μάτια του ιταλόφιλου, η Lancia Thesis παραμένει ένα παρεξηγημένο insant classic.

Νίκος Κουμπής