Η Ferrari είναι η ιδέα της αυτοκίνησης, είναι η υλοποίηση σε μέταλλο και δέρμα του πάθους όλων όσων αγαπούν την τέχνη και την τεχνολογία. Είναι το παράσημο στο πέτο ενός αυτοκινητόφιλου λαού που δεν τον χωρά μονάχα η χώρα που τον γέννησε. Είναι οι πονηράδες του Enzo για να στήσει την Scudera, είναι το αίμα του Gilles, είναι η μάχη με τον Carroll, είναι η εκδίκηση στην Daytona, είναι ο αέρας που σμίλεψε την 250 GTO, είναι η επιστροφή του Niki, είναι το ξεφύσημα της F40, είναι η φανφάρα της Testarossa, είναι η γκίνια του Jean, η ομορφιά της Famke που την επισκίασε η F355, είναι o Kaiser Michael, είναι ο Kimi, είναι το Grazie Ragazzi του Seb και το μελαγχολικό χαμόγελο του Charles.
Η Ferrari είναι όλα αυτά, και πολλά παραπάνω, και οι εικόνες αυτών έρχονται στο νου όποιου αντικρίζει στο δρόμο μια από τις δημιουργίες του Maranello.
Tο ποιόν του κατόχου περνά σε τρίτη μοίρα, και στα μάτια του ονειροπόλου αυτοκινητόφιλου η διασημότητα που το απέκτησε κλέβει λάμψη από την berlinetta του, και όχι το αντίστροφο. Aκόμα και ο αντίθετα τοποθετημένος ιδεολόγος προσπερνά την κοινωνική τάξη στην οποία απευθύνεται και αναγνωρίζει πως αυτό το κινούμενο γλυπτό με τροχούς που αντικρίζει, είναι το έργο της διάνοιας μηχανικών και τεχνικών που φοράν με περηφάνια την κίτρινη φανέλα με το έμβλημα του Francesco Baracca.
Και μέσα σε όλα αυτά που χωράει ένα SUV? Πουθενά, είναι η πρώτη σκέψη. Τα SUV είναι η πιο ακριβή (και άχρηστη) εκδοχή ενός Stationwagon. Τα περισσότερα είναι άχαρα και υπέρβαρα και κάνουν επίδειξη του όγκου τους άνευ λόγου και αιτίας.
Άρα, εξ ορισμού, δεν κολλάνε πουθενά με την Ferrari και τον συμβολισμό της.
Ο εκλιπών Sergio Marchionne όμως, όταν ανήγγειλε την εξέλιξη της νέας Ferrari που θα έσπαγε τα δεσμά με το παρελθόν διευκρίνισε πως θα την έφτιαχναν με τον δικό τους τρόπο, αρνήθηκε το ακρωνύμιο SUV και προτίμησε το …FUV (Ferrari Utility Vehicle). Θα επανεφηύρε την κατηγορία με τους δικούς της όρους.
Ήταν εμφανές πως στο Maranello δεν ασχολούνταν καν με την Cayenne που, μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, είναι ένα υπερπολυτελές και πιο καλοφτιαγμένο «σπορ» Touareg, δεν τους τρόμαζε η επερχόμενη Aston Martin DBX και …γέλασαν με την Lamobrghini Urus, που θα ήταν ορθότερο αν την ονόμαζαν Hubris, και την βλαχοtrap αισθητική της.
Το όνομα που επιλέχτηκε ήταν κραυγαλέο: “Purosangue”, δηλαδή καθαρόαιμη. Μα πως? Πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καθαρόαιμη Ferrari οτιδήποτε δεν είναι χαμηλό, κομψό και V12? Πως θα γινόταν ένα «τζιπάκι» καθαρόαιμη Ferrari?
Εγώ τότε είχα γράψει κάπου πως η Ferrari μόλις εκμηδένισε την Urus χωρίς καν να μας δείξει τι θα κάνει, γιατί με εκείνες τις δηλώσει ο Marchionne ανακοίνωσε στον κόσμο τι ακριβώς ΔΕΝ θα έκανε.
Η αναμονή κράτησε μια πενταετία, στην οποία οι μηχανικοί εξέλισσαν την περίεργη τετρακίνηση της FF και τις GT4 Lusso που, ω τι ειρωνία, εμπνέεται από τα …τρακτέρ, και παράλληλα το Centro Stile υπο τις οδηγίες του Flavio Manzoni, εργάζονταν στο πως θα ντύσουν τα μηχανικά μέρη με ένα όσο το δυνατόν πιο χαμηλό και ελαφρύ αμάξωμα που θα χωρούσε κάτω από το εμπρός καπό ένα ατμοσφαιρικό V12.
Και τελικά ήρθε. Και τελικά είναι πανέμορφη. Και τελικά είναι διαφορετική, αλλά ίδια. Και όχι, δεν γύρισε ο ντουνιάς.
Σε μια εποχή όπου βασιλεύει η κακογουστιά και η αισθητική του αλήτη και της μαντάμ, τώρα που στο instagram μαζεύουν άπειρα Likes μούσκουλα και οπίσθια που κάθονται σε fluo εκτρώματα με τεράστιες ζάντες και κακόφωνα V8 που ακούγονται σαν το σαραντατρίο σε ανηφόρα, τώρα πια που ακόμα και οι κομψές λιμουζίνες στο αεροδρόμιο αντικαταστάθηκαν από …Vito με δερμάτινο σαλόνι, η Ferrari μας έδωσε την επιτομή του αυτοκινήτου Μεγάλου Τουρισμού υψηλής κλάσης της εποχής μας.
Η Purosangue επιβάλλεται με το σχήμα της, δεν χρειάζεται τη βοήθεια κανενός και όταν ανοίγουν οι πόρτες, τότε είναι που η ήδη ξεχωριστή της παρουσία απομακρύνεται ακόμα περισσότερο από τα στερεότυπα της κατηγορίας (των άλλων).
H Purosangue είναι το lear jet δρόμου που μπορεί να καταπιεί την Ευρώπη (και τα αποθέματα της σε βενζίνη…) με τέσσερις επιβάτες και κάποιες αποσκευές τους, οι υπόλοιπες θα πάνε με το Bentayaga του μπάτλερ που ακολουθεί.
Είναι η 330 GTC και 400i της εποχής μας και η φυσική εξέλιξη της GT4 Lusso, που επίσης δίχασε με την Shooting brake αισθητική της.
Η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ της Purosangue και του όποιου ανταγωνισμού είναι ότι η Purosangue απευθύνεται στους Ferraristi που ΔΕΝ θέλουν να οδηγούν Urus, γιατί δεν τους αντιπροσωπεύει.
Επιθυμούν κάτι ξεχωριστό που σχεδιάστηκε με το μυαλό στο μέλλον και τη καρδιά στο παρελθόν, που θα κάνει μεν ταμείο αλλά δεν είναι μία αρπαχτή του badge engineering.
Είναι η χαμηλότερη, η πιο τεχνολογικά προηγμένη, η ομορφότερη, αυτή με την πιο κοφτερή οδική συμπεριφορά και με τον ήχο του V12 725 ίππων να βάζει νότες από Pink Floyd στο περιβάλλον του Light.
Θα είναι επίσης η πιο ξεχωριστή και σπάνια, καθώς με όριο τα 600 αυτοκίνητα το χρόνο για όλο τον πλανήτη, όποιος δεν παράγγειλε όταν τον κάλεσαν, θα αναγκαστεί να πληρώσει μεγάλο καπέλο για μια μεταχειρισμένη η να περιμένει μια πενταετία για να παραλάβει.
Για να μην χαθεί η μοναδικότητα, και για να υπενθυμίσει στον κόσμο πως η Purosangue έρχεται να συμπληρώσει από θέση μειοψηφίας την γκάμα της Ferrari, που παραμένει εστιασμένη στα supercars, στο Maranello έκλεισαν το βιβλίο παραγγελιών της από τώρα
Που σημαίνει ότι έκανε ολοκληρωτικό sold out σε δύο μήνες, και με πελάτες αποκλειστικά επιλεγμένους Ferraristi. Αυτό για τους πιουρίστες του καναπέως.
Αν στο άκουσμα Ferrari Purosangue σας έρχεται στο νου μια Maserati Quattroporte με τετρακίνηση από Stelvio και turbodiesel κινητήρα, θυμηθείτε απλώς ότι τέτοια πράγματα τα κάνουν αλλού…
Αν γουστέρετε τον τσαμπουκά μιας fluo πράσινης Urus με bodykit Mansory και ήχο από κατσαρόλες που βράζουν, μπορείτε να προσπεράσετε.
Αν όμως Ferrari σημαίνει, έστω και σαν όνειρο, μακρινό ταξίδι οδικώς με υψηλές ταχύτητες φορώντας κομψά χειροποίητα μαλακά δερμάτινα παπούτσια και γάντια οδήγησης φτιαγμένα από artigiano την Φλωρεντία, με προορισμό το Spa, όπου θα βρεις την 488 GT3 σου για να κάνεις το track day, τότε η Puroangue είναι το αυτοκίνητο που θα μπει στο dream garage δίπλα στην F355, την F40 και την SWB χωρίς να ντρέπεται καθόλου.
Νίκος Κουμπής
'Ferrari Purosangue: Γύρισε ανάποδα ο ντουνιάς?' has no comments
Be the first to comment this post!